Sprawdź, co oferuje Portal FK ». Uzyskaj dostęp do całego portalu na 14 dni za 19,90 zł netto (24,48 zł brutto) ». Jeśli nie posiadasz pełnego dostępu do portalu, możesz wykupić dostęp jednorazowy do wybranego dokumentu. PayU » 49.90 zł netto (61.38 zł brutto) okresy składkowe i nieskładkowe ZUS Rp-6. UZASADNIENIE. Decyzją z dnia 21 stycznia 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił wnioskodawczyni K. N. prawa do świadczenia przedemerytalnego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 120, poz. 1252) z powodu stwierdzenia braku uprawnień, tj. wobec nieudowodnienia wymaganego co najmniej 20 05) okresy działalności kombatanckiej, działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej dzia łal-ności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego określone w przepisach o kombatantach oraz niektó-rych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, Do przyznania emerytury pomostowej nie jest wymagany formularz ZUS Rp-7, chyba że jest konieczny dla potwierdzenia ogólnego stażu pracy (okresów składkowych i nieskładkowych). Formularze wniosków, kwestionariusze oraz zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu są dostępne na stronie internetowej www.zus.pl. Podstawa prawna: Do wniosku dołączył kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych wraz z dokumentacją potwierdzającą te okresy. Dnia 30 kwietnia 2002r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wydał decyzję nr: (), którą ustalił kapitał początkowy odwołującego na dzień 1 stycznia 1999r. na kwotę 291 789,08 zł Okresy składkowe w ZUS mają kluczowe znaczenie przy ustalaniu wysokości emerytury i są analizowane w pełnym wymiarze, ale okresy nieskładkowe także mogą mieć wpływ na ostateczną kwotę. Zalicza się je do okresów składkowych w wymiarze nie większym niż 33% udokumentowanych okresów składkowych. . Jeśli prawo do emerytury i (lub) jej wysokość uzależnione są od długości posiadanego stażu ubezpieczeniowego, do wniosku o to świadczenie należy dołączyć kwestionariusz wykazujący przebyte przez wnioskodawcę okresy składkowe i nieskładkowe. ZUS przygotował dwa rodzaje formularzy potwierdzających te dane. Rodzaj formularza, z którego należy skorzystać, uzależniony jest od tego, czy przyszły emeryt pracował wyłącznie w Polsce, czy również na terytorium państw Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Szwajcarii. Kwestionariusz ZUS RP-6 Kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych (ZUS RP-6) ma zastosowanie wówczas, gdy osoba ubiegająca się o emeryturę przebyła wyłącznie okresy ubezpieczenia (składkowe i nieskładkowe) w Polsce. W kolejnych kolumnach formularza wnioskodawca wpisuje: Formularz unijny E 207 PL Jeśli wnioskodawca ma okresy przebyte nie tylko w Polsce, ale również w państwach należących do Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Szwajcarii, powinien skorzystać z formularza unijnego „Informacje dotyczące przebiegu ubezpieczenia osoby ubezpieczonej” (E 207 PL). Nie obędzie się bez świadectwa pracy... Do wniosku o emeryturę wnioskodawca powinien dołączyć dokumenty potwierdzające przebycie okresów składkowych i nieskładkowych (w Polsce) oraz okresy ubezpieczenia za granicą w państwach, z którymi Polskę łączą umowy międzynarodowe w dziedzinie ubezpieczeń społecznych albo w państwach członkowskich UE/EOG lub w Szwajcarii. Podstawowym dokumentem potwierdzającym przebyte w Polsce okresy składkowe i nieskładkowe jest świadectwo pracy. Do wydania tego dokumentu pracodawca jest zobowiązany w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy. Zamieszcza w nim informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych oraz uprawnień z ubezpieczenia społecznego (np. dotyczące okresu korzystania z urlopu bezpłatnego, wykorzystanego urlopu wychowawczego, okresów nieskładkowych przypadających w okresie zatrudnienia czy też okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze). ...lub zaświadczenia Okresy składkowe i nieskładkowe można potwierdzić też w drodze zaświadczenia zakładu pracy. Oczywiście zaświadczenie to musi, podobnie jak świadectwo pracy, wskazywać odpowiednie dane niezbędne do ustalenia prawa do emerytury, a więc okres zatrudnienia, wymiar czasu pracy, stanowisko pracy, dane dotyczące okresów nieskładkowych, a także wykorzystanego urlopu bezpłatnego lub wychowawczego. Zaświadczenie powinno oczywiście spełniać odpowiednie wymogi formalne. Muszą się tam znaleźć dane personalne i adresowe pracownika i pracodawcy, a także pieczątka pracodawcy oraz pieczątka imienna i podpis osoby wystawiającej zaświadczenie. Legitymacja może się przydać Okresy zatrudnienia można potwierdzić również za pomocą wpisów dokonanych przez pracodawcę w legitymacji ubezpieczeniowej. Jest to dla ZUS zupełnie wystarczający środek dowodowy. Jeśli więc pracownik posiada taki dokument, to pracodawca nie musi dodatkowo poświadczać w drodze świadectwa pracy lub zaświadczenia zawartych tam danych. Aby legitymacja mogła zostać uznana za środek dowodowy, musi posiadać pieczątkę imienną osoby, która dokonywała wpisów w tym dokumencie. Należy w tym miejscu przypomnieć, że dopiero wzór legitymacji ubezpieczeniowej stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 16 maja 1991 r. w sprawie wzorów i trybu wystawiania legitymacji ubezpieczeniowych (DzU nr 51, poz. 223) wprowadził wymóg zamieszczania w legitymacjach ubezpieczeniowych imiennej pieczątki osoby dokonującej wpisu lub odpowiedzialnej za taki wpis. Jednak wpisy w legitymacjach dokonane pod rządami wcześniej obowiązujących przepisów (do 16 czerwca 1991 r.) mogą zostać uznane przez ZUS, jeśli nie budzą wątpliwości co do tego, czy są prawdziwe. Jeśli wnioskodawca nie może przedłożyć oryginału legitymacji ubezpieczeniowej, powinien dostarczyć sporządzony notarialnie wypis, odpis lub wyciąg z tego dokumentu. ZUS uzna również kopię legitymacji poświadczoną przez uprawniony do tego podmiot (np. notariusza). Inne dokumenty też przydatne Niektóre okresy składkowe lub nieskładkowe mogą być również udowodnione za pomocą innych środków dowodowych, takich jak decyzje i zaświadczenia określonych organów, potwierdzenia ubezpieczenia przez ZUS, książeczki wojskowe, zaświadczenia sądów, zaświadczenia lekarskie, oświadczenia określonych osób, umowy, pisma i legitymacje. Uwaga! Pełny wykaz środków dowodowych służących do udowodnienia poszczególnych okresów składkowych i nieskładkowych można znaleźć na stronie internetowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ( Zeznania świadków wyjątkowo Niektóre okresy można również udowodnić przed ZUS w drodze zeznań świadków. Taka możliwość dotyczy jednak tylko: Za pomocą zeznań świadków (wraz z dokumentem potwierdzającym istnienie gospodarstwa rolnego) można udokumentować również okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w tym gospodarstwie, które przypadają przed objęciem rolników obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu. Świadkowie składają zeznania albo w formie pisemnej, albo ustnie do protokołu. Czynią to w organie rentowym lub u płatnika składek kompletującego odpowiednią dokumentację w sprawie przyznania świadczenia. Wiarygodność zeznań jest oceniana kolegialnie przez ZUS. Ocena zeznań świadków należy do ZUS. Na wszelki wypadek warto więc przedłożyć dokumenty, które choćby pośrednio potwierdzają okresy udowadnianej pracy. W ten sposób zeznania świadków mogą zyskać większą wiarygodność. Zobacz cały Kodeks emerytalny Okresy składkowe są to okresy aktywności zawo­dowej albo jej braku uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury. Natomiast okresy nieskładkowe to okresy, za które nie zostały opłacone składki podlegające, z uwagi na swój spe­cyficzny charakter, uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty. Okres nieskładkowy W ubezpieczeniach Okres nieskładkowy to okres, za który nie zostały opłacone składki na ubezpieczenia społeczne. Jest nim okres: pobierania wynagrodzenia chorobowego, pobierania zasiłków z ubezpieczenia chorobowe­go/wypadkowego (z wyłączeniem zasiłku macie­rzyńskiego), pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, urlopu bezpłatnego. Przed 1 stycznia 1999 r. okresem nieskładkowym był również okres urlopu wychowawczego oraz pobierania zasiłku macierzyńskiego. Rekomendowany produkt: Ustawa zasiłkowa 2015 z komentarzem (PDF) W emeryturach i rentach Okresami nieskładkowymi są np. okresy pobierania wynagrodzenia chorobowego, zasiłku chorobowego, opiekuńcze­go, świadczenia rehabilitacyjnego, nauki w szko­le wyższej, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów. Okresy nieskładkowe są dokumentowane zaświadczeniami pracodawcy, decyzjami ZUS, dyplomami ukończenia szkoły wyższej, zaświadczeniami wystawionymi przez szkoły wyższe, zaświadczeniami z urzędu pracy. Okresy nieskładkowe są uwzględniane w stażu uprawniającym do emerytury lub renty w wysoko­ści 1/3 okresów składkowych. Okres składkowy W ubezpieczeniach Jest to okres ubezpieczenia, za który były opła­cone składki na ubezpieczenia społeczne, okres pracy, współpracy, prowadzenia działalno­ści gospodarczej, urlopu wychowawczego, urlopu macierzyńskiego. W emeryturach i rentach Okresy składkowe są to okresy aktywności zawo­dowej albo jej braku uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury (dla osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 r. oraz niektórych osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., ale przed 1 stycznia 1969 r.) i renty z tytułu niezdolności do pracy. Okresami składkowymi są okresy opłacania skła­dek (na ubezpieczenie społeczne - do 31 grudnia 1998 r., na ubezpieczenia emerytalne i rentowe - od 1 stycznia 1999 r.) oraz okresy, za które nie było obowiązku opłacania składki (przypadające przed 15 listopada 1991 r.). Do okresów składkowych zalicza się okresy ubezpieczenia, czyli np. pracy na podstawie umowy o pracę, czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim, pobierania zasiłku macierzyńskiego. Okresy składkowe są uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury i renty w pełnym wymiarze, a nieskładkowe - w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 okresów składkowych. Zadaj pytanie na FORUM Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Umowy zlecenia, umowy o dzieło i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2022 r. Renta chorobowa to świadczenie wypłacane przez ZUS. Jest przeznaczone dla osób, które całkowicie lub częściowo utraciły zdolność do pracy. Sprawdź komu przysługuje i jakie są niezbędne dokumenty do jej uzyskania. Renta z tytułu niezdolności do pracy potocznie nazywana jest rentą chorobową, a głównym warunkiem jej przyznania jest stwierdzenie całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy. To świadczenie jest więc wypłacane tym, którzy utracili możliwość wykonywania pracy. Na otrzymanie renty chorobowej mogą liczyć osoby, które posiadają ubezpieczenie społeczne i regularnie odprowadzają składkę ZUS. Spis treści: Renta chorobowa – dla kogo? Renta chorobowa a praca Renta chorobowa – warunki przyznania Renta chorobowa – niezbędne dokumenty Renta chorobowa – wysokość Pracodawco, zadbaj o zdrowie swoich pracowników Renta chorobowa – dla kogo? Przepisy określają dokładnie kto może liczyć na przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. Upraszczając, są to osoby, które ze względu na zły stan zdrowia nie są w stanie podjąć pracy zarobkowej. Utrata możliwości pracy może być częściowa lub całkowita. Renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy przysługuje osobom, które z powodu choroby nie są w stanie wykonywać dłużej pracy zgodnej ze swoimi kwalifikacjami. Renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy przeznaczona jest dla osób, których stan zdrowia nie pozwala na podjęcie żadnej pracy i nie rokuje zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Renta chorobowa a praca Czy można podjąć zatrudnienie, kiedy przysługuje renta z tytułu niezdolności do pracy? Uzyskanie orzeczenia o niezdolności do pracy nie oznacza zakazu jej wykonywania. Jeśli ktoś, komu należy się renta chorobowa chce podjąć zatrudnienie, musi liczyć się z tym, że dodatkowe dochody mogą wpłynąć na zmniejszenie, a nawet zawieszenie wypłaty świadczenia. Osoby pobierające rentę mogą pracować nie tylko w systemie pracy chronionej, ale i na otwartym rynku. Co kwartał na stronie internetowej ZUS pojawia się komunikat z informacją o wysokości tzw. kwot granicznych, z których wynika ile można dorobić do renty bez utraty części lub całości świadczenia. Renta chorobowa – warunki przyznania Często wpisywanymi w wyszukiwarki hasłami są pytania odnośnie chorób, które uprawniają do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy: choroby kręgosłupa a renta chorobowa, choroby serca, choroby płuc, depresja. Renta chorobowa to świadczenie, którego uzyskanie nie zależy od rodzaju choroby i wymaga spełnienia kilku warunków: być uznanym za osobę niezdolną do pracy. mieć określony staż ubezpieczenia społecznego, zarówno składkowy, jak i nieskładkowy. przykładowo, staż ubezpieczenia przy niezdolności do pracy między 20. a 22. rokiem życia musi wynosić 2 lata. Warto wiedzieć, że orzeczenie o niezdolności do pracy, które potwierdza prawo do renty chorobowej wystawia specjalna komisja powoływana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Może ją orzec na okres nie dłuższy, niż pięć lat. Tylko w przypadkach, w których według wiedzy medycznej nie ma szans na odzyskanie sprawności przed upływem tego okresu, orzeczenie może mieć bardziej odległy termin. Renta chorobowa – niezbędne dokumenty Wzór wniosku o rentę dostępny jest na stronie ZUS – druk ZUS Rp-1R. Należy go wypełnić oraz dołączyć do niego następujące dokumenty: kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych – druk ZUS Rp-6, dokumenty poświadczające składkowe i nieskładkowe okresy ubezpieczenia – legitymacje ubezpieczeniowe, świadectwa pracy, zaświadczenia ze szkoły wyższej o toku studiów itp. zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia wystawione przez pracodawcę, zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego (z datą nie wcześniejszą, niż miesiąc przed datą złożenia wniosku o rentę chorobową) – druk ZUS N-9, wywiad zawodowy wypełniony przez pracodawcę (płatnika składek) – druk ZUS N-10, dokumentację medyczną, która może być istotna dla lekarza orzecznika ZUS przy podejmowaniu decyzji o zdolności lub niezdolności do pracy. Renta chorobowa – wysokość Wysokość przyznanej renty chorobowej zależy od długości okresów składkowych i nieskładkowych. Renta socjalna wypłacana jest w stałej wysokości. W przypadku całkowitej niezdolności do pracy jest to: 24% kwoty bazowej, która stanowi 100% przeciętnego wynagrodzenia bez składek. W 2021 roku kwota bazowa wynosi 4512,41 zł. 24% tej wartości to 1082,97 zł. po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych. po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych. po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresu brakującego do pełnych 25 lat okresów składkowych oraz nieskładkowych, które przypadają od dnia złożenia wniosku o rentę do dnia, w którym rencista osiągnąłby wiek uprawniający do emerytury. W przypadku częściowej niezdolności do pracy jest to: 75% wysokości renty ustalonej według wskazanej powyżej zasady. Pracodawco, zadbaj o zdrowie swoich pracowników Od dawna wiadomo, że dbałość o zdrowie psychiczne i fizyczne jest jednym z ważniejszych obowiązków pracodawcy, który także ma przełożenia na ich wydajność. Dlatego, jeśli jako pracodawca, chcesz zadbać o swój zespół, oprócz odpowiednich warunków zatrudnienia, dopilnuj, by mieli również dostęp do profilaktyki medycznej. Regularne badania i kontrolowanie stanu zdrowia pozwala na szybkie wykrycie niepokojących objawów i minimalizowanie problemów zdrowotnych na samym początku ich rozwoju. Pracownicy objęci ubezpieczeniem w ramach Pracowniczych Programów Profilaktycznych SALTUS Ubezpieczenia w ramach poszczególnych pakietów mogą realizować badania oraz korzystać z porad lekarzy specjalistów w prywatnych gabinetach i placówkach. SALTUS Ubezpieczenia – skontaktuj się z nami! Specjalizujemy się w grupowych ubezpieczeniach zdrowotnych chroniących pracowników. Pomagamy dbać o zdrowie i zadowolenie zatrudnionych, co minimalizuje liczbę absencji chorobowych. Jesteśmy w stanie zapewnić ochronę ściśle dopasowaną do potrzeb, rozmiaru, charakteru działalności firmy oraz struktury wiekowej zatrudnionych. Współpracujemy zarówno z ogólnopolskimi sieciami medycznymi, jak i wysokospecjalistycznymi przychodniami regionalnymi, dzięki czemu zapewniamy pomoc w każdym zakątku Polski. Wyróżniki oferty: Brak górnej granicy wieku Możliwość modyfikacji ochrony w trakcie trwania umowy Aplikacja mobilna i telekonsultacje Dodatkowe korzyści dla pracodawcy: Świadczenia Medycyny Pracy, w tym Pracownicze Programy Profilaktyczne, nie stanowią przychodu pracownika – nie są obciążone CIT i ZUS Pracownicze Programy Profilaktyczne zmniejszają całkowity koszt ubezpieczenia Dobrze dobrana ochrona zmniejsza liczbę i długość absencji chorobowych pracowników Okresy składkowe są to okresy zatrudnienia, które uwzględnia się przy ustalaniu prawa do emerytury. Okresy składkowe jak i nieskładkowe należy odpowiednio udokumentować. Okresy zatrudnienia możesz udokumentować: zaświadczeniami od pracodawców, świadectwami pracy, legitymacją ubezpieczeniową z wpisami o zatrudnieniu. Jeśli nie masz takich dokumentów, możesz przedstawić: umowy o pracę, opinie o pracy, wpisy w „książeczkowym” dowodzie osobistym, legitymacje służbowe, legitymacje związków zawodowych, pisma, które kierował do Ciebie pracodawca (np. o powołaniu, mianowaniu, zmianie angażu, przyznaniu nagrody), zeznania świadków. Polecamy książkę: Nowe emerytury. Obowiązki pracodawcy po zmianach od 1 października 2017 r. Zaświadczenie o okresie zatrudnienia może wystawić: pracodawca, na podstawie Twoich akt osobowych, prawny następca pracodawcy, na podstawie Twoich akt osobowych (art. 231 Kodeksu pracy), jednostka, która przechowuje dokumenty ze zlikwidowanego zakładu pracy. Które okresy pracy możesz potwierdzić zeznaniami świadków Jeśli nie masz dokumentów o okresach zatrudnienia, a zakład pracy został zlikwidowany i nie ma Twoich akt osobowych, niektóre okresy zatrudnienia możesz udowodnić zeznaniami świadków (najlepiej byłych współpracowników). Dotyczy to okresów zatrudnienia: przed 15 listopada 1991 r., po 15 listopada 1991 r., jeśli dokumenty zostały zniszczone wskutek powodzi w 1997 r. i 2010 r., pracowników młodocianych zatrudnionych przed 1 stycznia 1975 r., gdy pracodawca nie ma dokumentacji z tego okresu i nie ma możliwości potwierdzenia, że z tymi pracownikami były zawierane umowy bądź gdy może potwierdzić zawieranie z nimi umów, ale nie może potwierdzić zatrudnienia konkretnego pracownika. Które okresy ubezpieczenia może potwierdzić ZUS ZUS może potwierdzić okresy ubezpieczenia przed 1999 r., jeśli były opłacone składki na ubezpieczenie społeczne. Dotyczy to: osób, które były zatrudnione w gospodarstwach domowych i przy obsłudze prywatnych domów mieszkalnych od 1 lipca 1970 r., pracowników nieuspołecznionych zakładów pracy, a od 1 stycznia 1990 r. pracowników zakładów pracy, które zatrudniały do 20 pracowników, osób, które prowadziły działalność na własny rachunek, i osób z nimi współpracujących, osób, które wykonywały wolny zawód, np.: rzemieślników i osób, które z nimi współpracowały – od 1 lipca 1965 r., taksówkarzy – od 1 lipca 1969 r., prowadzących działalność handlowo-usługową – od 25 sierpnia 1973 r., twórców i artystów – od 1 stycznia 1974 r., adwokatów, którzy wykonywali zawód indywidualnie (poza zespołem) – od stycznia 1983 r., duchownych – od 1 lipca 1989 r. Potwierdzimy okresy ubezpieczenia oraz podstawę wymiaru składek, jeśli w formularzu ZUS Rp-6 podasz: okres pracy, nazwę zakładu pracy lub nazwisko pracodawcy i adres byłego miejsca pracy oraz numer konta płatnika (NKP) – jeśli byłeś pracownikiem, okres, w którym była prowadzona działalność, i adres miejsca, w którym była prowadzona, numer NKP, adres ZUS, do którego były opłacane składki – jeśli prowadziłeś działalność, współpracowałeś przy jej prowadzeniu, byłeś twórcą, artystą lub wykonywałeś wolny zawód. Jeśli pracodawca zatrudniał do 20 pracowników, powinien potwierdzić okres (okresy), za które po 28 lutego 1995 r. wypłacał wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy oraz jego kwotę. Nie mamy tych informacji. Do wniosku o kapitał początkowy powinieneś dołączyć: poświadczoną przez pracodawcę lub naszego pracownika kserokopię książeczki wojskowej lub zaświadczenie z wojskowej komendy uzupełnień – jeśli pełniłeś zasadniczą służbę wojskową, świadectwo służby lub zaświadczenie odpowiednich organów, w których pełniłeś zawodowo służbę, zaświadczenie wystawione przez Instytut Pamięci Narodowej (IPN) – jeśli byłeś internowany na podstawie dekretu o stanie wojennym, zaświadczenie wystawione przez prezesa IPN lub prezesa sądu okręgowego – jeśli byłeś osadzony w więzieniu lub innym miejscu odosobnienia na terytorium RP po 31 grudnia 1956 r. za działalność polityczną, przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego dokumenty, które potwierdzają zatrudnienie za granicą – jeżeli uzyskałeś status repatrianta, decyzję szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych – jeżeli po 1956 r. pracowałeś na rzecz organizacji politycznych i związków zawodowych, które w tym okresie były nielegalne. Jak udokumentować okresy nieskładkowe Niektóre okresy nieskładkowe – np. okresy pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego lub opiekuńczego, urlopu wychowawczego – potwierdza pracodawca (lub prawny następca) w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu albo w świadectwie pracy. Okres nauki w szkole wyższej możesz udowodnić: zaświadczeniem z uczelni o ukończeniu studiów, okresie ich trwania i programowym wymiarze lub dyplomem, jeśli wynika z niego okres trwania studiów i ich programowy wymiar. Jeżeli przed podjęciem zatrudnienia lub w okresie przerwy w zatrudnieniu wychowywałeś dziecko w wieku do lat 4, do wniosku o kapitał początkowy dołącz akt urodzenia dziecka oraz oświadczenie o sprawowaniu osobistej opieki nad dzieckiem. Jeżeli wychowywałeś dziecko, na które przysługiwał zasiłek pielęgnacyjny, dołącz dodatkowo zaświadczenie, które potwierdza prawo do tego zasiłku. Jeśli miałeś prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, do wniosku o ustalenie kapitału początkowego nie dołączaj dokumentów, które już złożyłeś przy ustalaniu renty. Okresy składkowe i nieskładkowe możemy uwzględnić także na podstawie orzeczenia sądu. Których okresów nie uwzględniamy przy ustalaniu kapitału początkowego Przy obliczaniu kapitału początkowego nie uwzględnimy okresów, w których: prowadziłeś gospodarstwo rolne lub pracowałeś w tym gospodarstwie (tzw. okresów uzupełniających), pełniłeś zawodowo służbę w: Policji (Milicji Obywatelskiej), Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej, Biurze Ochrony Rządu, Urzędzie Ochrony Państwa (w organach bezpieczeństwa publicznego), jeżeli: wstąpiłeś do służby przed 1999 r. i nadal w niej pozostajesz lub z tytułu służby masz ustalone prawo do emerytury na podstawie przepisów szczególnych o zaopatrzeniu emerytalnym. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Umowy zlecenia, umowy o dzieło i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2022 r. Renta chorobowa to potoczne określenie świadczenia ZUS, którego pełna nazwa to renta z tytułu niezdolności do pracy. Komu się należy? Renta chorobowa przyznawana jest osobom, które z racji złego stanu zdrowia nie są w stanie pracować. Kto jest osobą niezdolną do pracy i jakie warunki trzeba spełnić, by uzyskać rentę chorobową? Jaka jest wysokość świadczenia? Renta chorobowa należy się osobom, które, ze względu na zły stan zdrowia, nie mogą pracować. Spis treściRenta chorobowa: komu przysługuje?Renta chorobowa: warunki otrzymaniaRenta chorobowa: wniosekRenta chorobowa: ile wynosi? Renta chorobowa, czyli renta z tytułu niezdolności do pracy wypłacana jest przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Jednak nie każdy może z niej skorzystać. Warunkiem jej przyznania jest stwierdzenie całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, dlatego też jest to świadczenie wypłacane wyłącznie osobom, które utraciły możliwość jej wykonywania. Jednym z warunków otrzymania renty chorobowej jest posiadanie ubezpieczenia społecznego, innymi słowy – regularne odprowadzanie składek ZUS. Renta chorobowa: komu przysługuje? Przepisy dość precyzyjnie określają, kto może otrzymać rentę z tytułu niezdolności do pracy. W dużym uproszczeniu są to osoby, które nie są w stanie podjąć pracy zarobkowej ze względu na zły stan zdrowia. Utrata możliwości pracy może być całkowita bądź częściowa. O całkowitej niezdolności do pracy można mówić wówczas, kiedy chory nie może podjąć żadnej pracy i nie rokuje zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. O częściowej niezdolności do pracy mówimy zaś wtedy, jeśli osoba chora nie jest w stanie dłużej wykonywać pracy zgodnej ze swoimi kwalifikacjami. Warto wiedzieć, że niezdolność do pracy stwierdza specjalna, powołana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych komisja. Może ją orzec na okres nie dłuższy, niż pięć lat, chyba, ze wedle wiedzy medycznej nie ma szans na to, by przed upływem tego okresu chory odzyskał sprawność, a tym samym – zdolność do podjęcia pracy. Czytaj też: Karta Seniora: komu przysługuje i gdzie ją wyrobić? Badania profilaktyczne po 60. roku życia Jak zachować dobrą kondycję i sprawność fizyczną do późnej starości? Renta chorobowa: warunki otrzymania By uzyskać rentę z tytułu niezdolności do pracy, trzeba spełnić jednocześnie kilka warunków: być uznanym za osobę niezdolną do pracy oraz mieć określony staż ubezpieczenia społecznego, zarówno składkowy, jaki nieskładkowy. Przepisy również dość dokładnie to określają. Zgodnie z nimi, staż ubezpieczenia, zarówno składkowy, jak i nieskładkowy, musi wynosić odpowiednio: 1 rok – przy niezdolności do pracy przed ukończeniem 20 lat. 2 lata - przy niezdolności do pracy między 20. a 22. rokiem życia. 3 lata - przy niezdolności do pracy 22. a 25. rokiem życia. 4 lata - przy niezdolności do pracy między 25. a 30. rokiem życia. 5 lat – jeśli niezdolność do pracy wystąpiła po ukończeniu 30 lat. Tu dodatkowo wymagane jest, by okres ów przypadał na czas ostatnich dziesięciu lat poprzedzających złożenie wniosku o rentę. Ta zasada nie obowiązuje jednak, jeśli osoba składająca wniosek jest całkowicie niezdolna do pracy i może udowodnić 25 lat składkowych (kobieta) lub 30 lat składkowych (mężczyzna). W wyjątkowych przypadkach rentę taką otrzymać mogą osoby, które nie mają wymaganego stażu ubezpieczenia – jest tak wówczas, jeśli podjęły pracę przed ukończeniem 18. roku życia lub w ciągu sześciu miesięcy od ukończenia szkoły bądź studiów i były ubezpieczone przez cały czas od momentu rozpoczęcia pracy do chwili wystąpienia niezdolności do pracy. Kto może stracić rentę chorobową? Warto wiedzieć, że prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy zostanie zawieszone wówczas, jeśli rencista osiąga w ciągu trzech miesięcy przychód wyższy, niż 130 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (od 1 marca 2019 roku to kwota 6322,90 zł brutto, ale sumy te zmieniają się co jakiś czas, dlatego warto sprawdzać je na stronie Głównego Urzędu Statystycznego). Jeśli zaś przychód przekroczy 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (od 1 marca kwota równa 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wynosi 3404,70 zł), ale nie będzie wyższy, niż 130 proc. tej kwoty, świadczenie zostanie zmniejszone, a szczegółowych wyliczeń dokona urzędnik ZUS. Suma, o jaką maksymalnie może zostać zmniejszone świadczenie, to 599,04 zł dla renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy oraz 449,31 zł dla renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (dane z marca 2019 r). Renty z tytułu niezdolności do pracy nie dostanie osoba, która ma ustalone prawo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych lub spełnia warunki do uzyskania emerytury powszechnej lub przysługującej osobom w wieku niższym, niż powszechny wiek emerytalny – np. nauczycielskiej lub górniczej. Renta chorobowa: wniosek Wniosek o rentę składa się osobiście w oddziale ZUS – wzór wniosku o rentę można znaleźć na stronie ZUS (druk ZUS Rp-1R) – wystarczy go pobrać, wydrukować, a następnie wypełnić. Należy dołączyć do niego kilka dokumentów: kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych (druk ZUS Rp-6) dokumenty, które poświadczają składkowe i nieskładkowe okresy ubezpieczenia – są to świadectwa pracy, legitymacje ubezpieczeniowe, zaświadczenia ze szkoły wyższej o toku studiów itp. wystawione przez pracodawcę zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia zaświadczenie o stanie zdrowia, które wystawił lekarz prowadzący (wystawione nie wcześniej, niż miesiąc przed datą złożenia wniosku o rentę chorobową) – druk ZUS N-9, dokumentację medyczną (np. wyniki badań, kartę leczenia szpitalnego itp.), która może być istotna przy podejmowaniu przez lekarza orzecznika ZUS decyzji o zdolności lub niezdolności do pracy, ankietę – tzw. wywiad zawodowy – wypełniony przez płatnika składek (pracodawcę) – druk ZUS N-10. Renta chorobowa: ile wynosi? Wysokość renty chorobowej zależy od tego, czy jest to renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, czy też renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy. ZUS wylicza wysokość renty chorobowej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w dość skomplikowany sposób, dodając do siebie: 24 proc. kwoty bazowej (którą jest 100 proc. przeciętnego wynagrodzenia bez składek – jest ona ustalana co roku, a od 1 marca 2019 roku wynosi 4003,88 zł), po 1,3 proc. podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych (uwzględniając pełne miesiące) po 0,7 proc. podstawy wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych po 0,7 proc. podstawy wymiaru za każdy rok, którego brakuje do pełnych 25 lat ubezpieczenia liczonych od dnia, w którym złożony został wniosek, do dnia, w którym rencista osiągnąłby wiek uprawniający do emerytury (tzw. staż hipotetyczny). Renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy jest niższa i wynosi 75 proc. renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Jeśli osoba składająca wniosek jest również niezdolna do samodzielnej egzystencji (co jednak musi orzec lekarz ZUS), przysługuje jej dodatek pielęgnacyjny, którego wysokość wynosi obecnie 222,01 zł. Od 1 marca 2019 roku kwota najniższej renty z tytułu niezdolności do pracy wynosi odpowiednio: - 1100 zł miesięcznie – renta dla osób całkowicie niezdolnych do pracy - 1320 zł miesięcznie – renta dla osób całkowicie niezdolnych do pracy na skutek wypadku lub choroby zawodowej - 825 zł miesięcznie – renta dla osób częściowo niezdolnych do pracy - 990 zł miesięcznie – renta dla osób częściowo niezdolnych do pracy na skutek wypadku lub choroby zawodowej.

kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych wypełniony